Roeping tot het religieuze leven – Zuster worden

„Wat brengen de plannen van de mens als God andere plannen met hem heeft?“
(Abt Franz Pfanner)

Een roeping tot het religieuze leven is geworteld in het verlangen naar God en iedereen beleeft dit op een heel persoonlijke en unieke manier. Het is altijd een gebeuren tussen God en de mens. Er zijn veel verschillende roepingen. God heeft een plan, een bepaalde taak, voor ieder van ons – een Godgegeven betekenis voor ons heel persoonlijk. Jezus nodigt ook nu mensen uit, net als toen in het Evangelie, om met Hem mee te gaan. HIJ zendt hen om de boodschap van Gods liefde voor alle mensen zichtbaar te maken door het eigen leven. 

De weg in onze gemeenschap is een: 

• Weg naar en met God
• Weg naar zichzelf
• Weg in en met de gemeenschap
• Weg in de spiritualiteit van onze gemeenschap
• Weg naar de mensen

De jonge vrouw die nadenkt over intrede leert in deze tijd onze gemeenschap en congregatie kennen en wel door bezoeken, gesprekken, bezinningsdagen, persoonlijke begeleiding en dergelijke. Zij leert haar geloof en haar gebedsleven te ontvouwen en Gods roep in haar leven dieper te leren kennen. 

• Lid zijn van de Katholieke Kerk
• Niet ouder als 35 jaar (uitzonderingen zijn mogelijk)
• Een afgesloten opleiding of studie, een beroep of werkervaring
• De wens actief te zijn in de eigen parochie of omgeving
• Interesse aan missionair werk en sociale inzet
• Goede geestelijke en lichamelijke gezondheid
• God willen zoeken

De eerste fase van de religieuze vorming na intrede is het postulaat. 
In deze tijd leer je de gemeenschap en de congregatie intensiever kennen. De postulante wordt met de hulp van de praktijk van het meeleven in het klooster en via werk, zelfstudie en lessen gevraagd: 

• haar geloofs- en gebedsleven te verdiepen,
• haar persoonlijke roeping te laten wortelen,
• te kijken en te ervaren of het leven in een gemeenschap haar weg is,
• de congregatie met haar veelzijdige apostolaten en de zienswijze van onze Stichters, Abt Franz Pfanner en Moeder Paula Emunds, nader te leren kennen.

De volgende stap is het noviciaat – deze tijd duurt twee jaar. Gedurende deze tijd van spirituele vorming leert de novice haar relatie met Christus te verdiepen

• door gebed
• werk
• het zich eigen maken van theologische kennis, van kerkelijke documenten en van materiaal uit de kloostergeschiedenis
• gemeenschapsleven en caritatieve inzet 

en zich met het charisma van onze congregatie te identificeren, de religieuze geloften te leven en zo te groeien naar een grotere en vrijere overgave aan God. 

We zijn een internationale congregatie
en het noviciaat vindt plaats in een interculturele communiteit.

Met de eerste professie verbindt de novice zich aan God en de congregatie door het uitspreken van de geloften van zuiverheid, armoede en gehoorzaamheid. Zo wordt zij Missiezuster van het Kostbaar Bloed. Zij krijgt bij de eerste professie ook haar zending.

In een tijd van ten minste vijf jaar van tijdelijke professie en van actief apostolaat onderzoekt de zuster haar roeping als Missiezuster van het Kostbaar Bloed in het leven van alledag. Na een intensieve voorbereidingstijd en na toestemming te hebben gekregen van de gemeenschap legt zij haar eeuwige professie af.

Het religieuze leven is een weg die steeds verder voert, een weg met God en voor de mensen. Als ik in mijzelf leer luisteren, mij durf toe te vertrouwen aan Gods uitnodiging, mij op weg begeef met mijn heel persoonlijke talenten, zal ik de betekenis van mijn roeping, die een geschenk is van God, ontdekken.